Repo kontraŭ oligarĥo

La 25-an de februaro 2010 en Moskvo okazis la trafika akcidento, dum kiu interpuŝiĝis Mercedes kaj Citroen. En la unua aŭto sidis Aleksandr Barkov, vicprezidanto de la grandega rusia naftgasa kompanio Lukoil, en la dua - du virinoj: 37-jara Olga Aleksandrina kaj la fama akuŝistino Vera Sidelnikova. Barkov ricevis bluaĵon, ambaŭ virinoj pereis.
Dum okazinta post tio milica esplorado "evidentiĝis", ke (kompeneble) kulpis la pereintaj ordinaraj homoj. Esis oficiale deklarite, ke ties aŭto elveturis en kontraŭan trafikzonon kaj do estis trafita de akurate veturanta Mercedes. Ĉe tio atestantoj, kiuj diris kontraŭaĵojn baldaŭ rezignis pri siaj atestaĵoj, ĉiuj observadaj kameraoj en tiu loko evidentiĝis esti nefunkciantaj, ktp. La edzo de pereinta 37-jara virino post kelkaj tagoj ankaŭ mortis pro cerba kongesto, do ilia filino iĝis la orfo.
Tiu evento estigis la grandan indignon tra la tuta lando, ĉar multegaj altpostenaj ŝtatoficistoj, komercistoj kaj aliaj "mastroj de la vivo" senĉese fajfadas ĉiujn trafikregulojn, kaŭzante multajn akcidentojn, kaj preskaŭ ĉiam evidentiĝas esti senkulpaj. Kaj, kiel trafe rimarkis unu ĵurnalistino, "kial ĉiuj tiuj akcidentoj kun grandaj nigraj senkulpaj mercedesoj tiel similas unu al la alia?"
La fama rusia repisto Noize MC verkis pri tiu evento la kanton "La vojojn al la ĉaro!" kaj enmetis la muzikfilmeton en YouTube.

Mi opinias, ke ĝi povas esti interesa eĉ por fremdlandanoj kaj malsupre provis traduki la tekston (senrime, ĉar mi ne sentas min poeto).
Oni permesu al mi prezenti min: mi nomiĝas Anatolij Barkov
Mi havas nek ledajn flugilojn, nek vampirajn kojnajn dentojn.
En mia posteno mi ne bezonas tiujn vulgarajn akcesoraĵojn.
La vicprezidanto de Lukoil ja estas ne bagatelaĵo.
Oni necesas aspekti sen troaj brilaĵoj.
Ĉiuj tiuj satanismaj petolaĵoj estas nuraj infanaĵoj.
La simileco kun vera diablo ĉe ili tute forestas.
Por vera demono ne decas esti klaŭno
Oni restu tiujn maskeradojn al staruloj de la peza roko.
Mi estas ja estaĵo de alia plano - estaĵo de altega dispozicio.
Mi ne scias problemojn, kiujn ne decidas koruptmono.
Mi ne scias homojn, kies vivoj pli gravas ol miaj interesoj
Mi ne emociiĝas pri tio, kion pri mi skribos amaskomunikiloj.
Se ci staris sur la vojo de mia Mercedeso,
en ĉia kazo ci estos la kulpinto de la akcidentaĉo.
Rekantaĵo:
Mercedes S666
For de vojo, plebano! Sub la radojn ne ŝovu sin!
Mizera plebo, tremu - en la vojo estas patricioj
Ni malfruas en inferon. La vojon al la ĉaro!
En la infero mi estos bolanta en la apuda kaldrono kun Evsjukov
Sed nun mi estas viva, sana kaj bonfartega
Mi estas sekurigita je 100 % de iu ajn akcidento
Kaj krome ni antaŭlonge interkonatas kun Vovĉjo.
Mi scipovas ŝanĝi spacon kaj tempon
Malfunkciiĝas ĉiuj observadaj kameraoj
Se ili estas fiksintaj miajn krimindicojn.
Kaj ŝovu al si profunden sian popolan opinion.

Homaĉoj iom babilaĉos kaj kvietiĝos
hundaĉo bojas, sed elefanto konservas puran reputacion
Mi se diri sincere jam ne tre bone memoras,
kiuj estis Vera Sidelnikova kaj Aleksandrina Olga?

Mercedes S666
For de vojo, plebano! Sub la radojn ne ŝovu sin!
Mizera plebo, tremu - en la vojo patricioj
Ni malfruas en inferon. La vojon al la ĉaro!

Klarigoj:
Denis Jevsjukov estis la moskva milicano, kiu la 27-an de aprilo 2009 senkiale komencis pafi kontraŭ homoj en Moskvo. Unue li mortpafis ŝoforon, kiu alveturigis lin en vendejon, poste grave pafvundis du hazardajn preterirantojn kaj pafvundis kvin kaj pafmortigis unu homojn en vendejo. 32-jara majoro Jevsjukov estris milician (polican) sekcion en unu el moskvaj distriktoj kaj estis konsiderata perspektiva. Nun li estis kondamnita al la ĝismorta malliberigo. Ĉi tiu proceso elvokis la grandan rezonancon kaj la prezidanto Dmitrij Medvedev anoncis reformon de la milicio (baldaŭ ĝi alinomiĝos al polico).
Hundaĉo kaj elefanto estas aludo al la fama samnoma poemo de la rusa poeto Ivan Krilov, en kiu eta hundaĉo pribojas grandan elefanton, kiu preskaŭ ne rimarkas tion.
Vovĉjo estas nia ŝatega eksa prezidanto kaj, preskaŭ sendube, prezidonto.

Comments