Skip to main content

Ni veturas al tombejo


Se diri strikte, temas ne pri tombejo, almenaŭ ne en kutima kompreno de tiu vorto, sed… pli bone mi rakontos laŭorde.
Antaŭ kelkaj monatoj en la fora, duonforgesita vilaĝeto Jelan (ruse Елань) oni decidis rekonstrui malnovan kapelon. Ĝi estis malfermita kaj preskaŭ detruita, verŝajne en 1930-aj jaroj, kiam simila sorto atingis plejparton da preĝejeoj en nia lando. Nun iu grupo ekdeziris restarigi ĝin kaj komencis preparajn laborojn. Kaj jen surprizo - dum fosado de la kavo por starigo de la sinklina kruco apud la kapelo oni eltrovis... homajn restaĵojn.

Oni povas imagi, kia ekscitiĝo estiĝis! Tuj trafis kapojn la mensoj pri pafmortigitaj sacerdotoj, viktimoj de bolŝevikoj, sekretaj entombigoj, ktp. Cetere ankaŭ tion oni povas kompreni - nur en Tjumeno en 1990-aj jaroj estis eltrovitaj tri enterigejoj de la pafmortigitaj homoj fare de NKVD


Sed nun ja la situacio estis sufiĉe klara - almenaŭ por specialisto. Sed specialisto surloke ne okazis esti, kaj tieaj potenculoj turnis sin al la provinca muzeo.


Nia direktoro ankaŭ ne estas, se diri milde, fakulo - la eksa televidprezentisto kaj nuna urba deputito, li havas tre malgrandajn konojn pri historio entute kaj pri nia regiono speciale. Ankaŭ li estas ekscitita kaj soifas sensacion. Al ĉiuj ŝajnas homaj ostoj kaj kranioj... kaj laŭroj de pioniroj. 


Argumentoj ne estis aŭdataj kaj ni veturas al la tombejo. La vetero estas belega - sunas, varmas kaj antaŭe atendas nin la interesa veturo. Ek!
Daŭrigo troviĝas en samnoma albumo.

Comments